Ako'y nababahala sa mga posibilidad na maaaring mangyari. Ang hinaharap ay pinalamutiang nakaraan lamang. Kaya ako'y nababahala. Bakit? Dahil maaaring maulit ang nakaraan. Hindi ko inibig ang ilan sa aking nakaraan dahil may mga pagkakataong ako'y nadapa at minsan ding nasubsob sa putik ng kasukdulang pagkabigo. Ngunit naglalaro sa isip ko na maaaring maulit din ang mga bagay na nagpinta ng mga ngiti sa aking mga labi. Mga pangyayaring nagpakulay ng husto sa blangkong mundo ng aking sarili. Mga taong naging inspirasyon upang magpursiging ako'y magpatuloy sa mundong walang katiyakan.
Gumugulo sa aking isipan na talagang hindi maalis sa aking hinuha. Bakit nga ba ako nandito? Bakit ko piniling lumagi sa gusaling pakiramdam ko ay hindi ako nabibilang. Sadyang napakamapaglaro ng tadhana, paborito talaga akong laruan ng kapalaran. Mabait din naman siya dahil pinagkalooban niya ako ng kaibigang masasandalan ko hanggang sa huli.
.jpg)
Madaming namamatay sa maling akala. Huwag ka na lang mag-akala upang hindi ka mamatay. Ngunit ako'y nag-akala at sa kabutihang palad ako'y humihinga pa rin. Akala ko, siya'y masaya sa mundong punung-puno ng makamundong bagay na kanyang ginagalawan. Nguni't ako nagkamali. Tama nga bang ako'y nagkamali?
Nagsasawa na akong magkamali ngunit hindi maiaalis sa mundo na lahat ng nilalang ay nagkakamali. Alam kong may mali, talagang may mali sa akin. Sa aking ikinikilos, hindi ako kumportable. Waring hindi ako ito. Hindi talaga. Kailanman, hindi ko inalis sa aking isipan ang mga positibong posibilidad. Ito na lang marahil ang nagpapalakas ng aking loob upang talagang sumuong sa mundong aking piniling galawan.
Mundong hindi ko alam kung dapat kong ikatuwa at ipagmalaki o panghinayangan dahil sa kahirapang aking dinadanas. Salamat sa kaibigan na alam kong hindi mang-iiwan hanggang sa huli. Unang taon sa hayskul, siya'y aking nakasama. Huling taon sa hayskul. At limang taon sa kolehiyo. Pati sa hinaharap kami na ang magkasama. Hanggang sa kami'y umasenso sa buhay naming pinili. Hanggang sa pagtanda, sana'y magkasama pa rin kami.
No comments:
Post a Comment